Ondes Martenot, La Lutherie Electronique, Paris, ca 1930, inv. 3871 & JT0179
Ondes Martenot, La Lutherie Electronique, Paris, ca 1930, inv. 3871 & JT0179
De ondes Martenot is een van de oudste elektronische muziekinstrumenten. Zijn uitvinder, Maurice Martenot, was cellist en pianist. Tijdens zijn militaire dienst in de Eerste Wereldoorlog was hij verantwoordelijk voor de radio-uitzendingen. Daar werd hij zich bewust van de muzikale mogelijkheden van elektronische klankopwekking.
In 1918 begon hij met het ontwerp van een instrument, dat hij in 1928 voorstelde in Parijs. Het evolueerde voortdurend tot hij in 1975 het zevende en laatste concertexemplaar uitbracht.
Componisten als Jolivet, Varèse, Honneger en Messiaen waren de eersten die er gebruik van maakten. In de populaire muziek hebben uiteenlopende artiesten zoals Jacques Brel, Joe Jackson en Radiohead bijgedragen tot het blijvende succes van het instrument. Bovendien kende de ondes Martenot een grote toepassing in de filmmuziek.
De ondes Martenot bestaat uit een klavier met een schuifje met knopjes, en een luidspreker. Een lint, waaraan een ring vastgemaakt is, loopt over het klavier. De rechterhand bespeelt de toetsen of verplaatst de ring in een zijwaartse beweging over het klavier. De linkerhand hanteert de knopjes uit het schuifje. Zij bepalen het timbre, de aanslag en het ritme.