Vleugelpiano

Johann Andreas Stein was een van de grootste pianobouwers van zijn tijd. Alvorens zich in Augsburg te vestigen, werkte hij als leerling bij de gerenommeerde bouwer J.A. Silbermann in Straatsburg. Het werk van Stein wekte interesse op bij verscheidene muzikanten, onder wie Mozart. In een brief aan zijn vader beschreef Wolfgang enthousiast hoezeer hij het toucher van deze instrumenten apprecieerde. Toch was de familie Mozart nooit in het bezit van een Steinpiano.

Steins instrumenten maken gebruik van de zogenaamde Weense mechaniek. Ze hebben lichte hamers die niet op een apart frame geplaatst zijn, maar rechtstreeks verbonden worden met het toetsmechanisme. De opvang van de hamers gebeurt halfweg waardoor virtuoos spel mogelijk is. De meeste Duitse en Oostenrijkse pianobouwers gebruikten deze Weense mechaniek vanaf het laatste kwart van de 18de eeuw. Ook de knielatten zijn typerend voor deze tijd. Ze zorgen ervoor dat de dempers opgelicht kunnen worden. Steins schoonzoon, Andreas Streicher, zette het atelier verder. Samen met Nanette Stein concurreerde hij in Wenen met tal van andere pianobouwers.