Voetbas

De voetbas is een van de weinige instrumenten die uitsluitend met de voeten worden bespeeld. Hij kan afzonderlijk gebruikt worden, maar in de praktijk komt hij altijd voor in combinatie met het accordeon. In navolging van de pedalen bij het orgel en het harmonium breidt hij het basregister uit. De voetbas werkt volgens hetzelfde principe als het accordeon, d.w.z. met een blaasbalg die voor luchttoevoer zorgt en zo metalen tongen doet trillen. De meest ontwikkelde modellen tellen twaalf toetsen of knoppen voor evenveel verschillende bastonen. De klank ontstaat door de toets en zo ook de blaasbalg in te duwen. Een veermechanisme zorgt ervoor dat de balg naar zijn uitgangspositie terugkeert.

De voetbas werd in 1894 ontwikkeld door de Naamse accordeonbouwer Joseph Alexandry en is voornamelijk een Waals fenomeen gebleven. Hij beleefde zijn hoogtepunt in de eerste helft van de 20ste eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog raakte hij langzamerhand in onbruik. In 1997 overleed de laatste speler van de oude generatie, Edmond Croibien. Het is zijn instrument dat hier afgebeeld is. Zijn familie schonk het aan het mim.