Concert en geluidsinstallatie als eerbetoon aan het Kyoto-protocol, een internationale overeenkomst die in 1997 werd ondertekend om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Twintig jaar later lijkt het proces van opwarming van de aarde nauwelijks te zijn vertraagd, ondanks alle mooie woorden en sommige maatregelen die zijn genomen. Het ijs op de polen blijft smelten…
Tijdens In afwachting van Kyoto zitten glazen knikkers en toverballen gevangen in ijsblokjes, die boven akoestische geluidsobjecten van allerhande gerecycleerd materiaal hangen. De ijsblokjes smelten geleidelijk, waardoor de knikkers vrijkomen en de geluidsobjecten laten trillen, georkestreerd en afgestemd. Max Vandervorst zit in een cirkel terwijl hij een melodisch kader creëert op een instrument dat hij zelf heeft uitgevonden, en in constante dialoog met willekeurige geluiden van zijn geluidsinstallatie.
Als medeplichtige van het proces wordt het publiek uitgenodigd om zich te laten verrassen door de eenvoudige schoonheid van de geluiden, en om de bijzondere en fascinerende ervaring van het wachten zelf mee te maken…
Max Vandervorst is muzikant, componist en instrumentenmaker. Sinds 1988 creëert hij internationale voorstellingen gebaseerd op de muzikaliteit van gerecycleerde voorwerpen. Hij componeerde meermaals voor theater en is de oprichter van het “Maison de la Pataphonie” in Dinant. Hij schreef verschillende naslagwerken over de zogenaamde “Lutherie sauvage”, die talrijke artistieke projecten in Europa en daarbuiten hebben geïnspireerd. Daarnaast is hij docent en geeft hij internationaal workshops.